تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید (hiit) بر نیمرخ لیپیدی مردان جوان غیرفعال

افزایش شدت فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ـ عروقی مرتبط است و احتمالاً به این دلیل به بهبود مشخصات لیپوپروتئین های خون منجر می شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید (hiit) بر پروفایل لیپیدی مردان جوان غیرفعال است. به این منظور، 18 مرد جوان غیرفعال، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به­طور تصادفی به دو گروه تجربی (9n=، سن: 41/1±33/24 سال، قد: 91/4±22/176 سانتی­متر، وزن: 59/6±27/72 کیلوگرم) و کنترل (9n=، سن: 01/2±27/23 سال، قد: 88/6±22/180 سانتی­متر، وزن: 23/7±27/76 کیلوگرم) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه تمرین به مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه تمرین تناوبی شدید را اجرا کردند. از همۀ آزمودنی­ها قبل و بعد از شش هفته اجرای hiit در حالت ناشتا خون­گیری به­عمل آمد. تجزیه وتحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری t مستقل و t همبسته نشان داد، درصد چربی بدن در گروه تمرین به صورت معناداری کاهش یافت (p=0.019). هرچند غلظت های سرمی تری گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی پایین، کلسترول تام و نسبت کلسترول تام به لیپوپروتئین با چگالی بالا کاهش و مقادیر لیپوپروتئین با چگالی بالا افزایش یافتند، این تغییرات از  نظر آماری معنادار نبودند (p>0.05). این یافته­ها نشان می­دهد، اجرای شش هفته hiit به بهبود نسبی غیرمعنادار نیمرخ لیپیدی در مردان جوان غیرفعال منجر شد که با کاهش معنادار درصد چربی در گروه تمرین همراه است. با توجه به این نتایج، احتمالاً اجرای hiit از نظر تأثیر زمانی عامل کارامدی برای پیشگیری و بهبود عوامل خطرزای بیماری های قلبی ـ عروقی در جوانان غیرفعال است.